Na het 7-3 verlies tegen de eerste concurrent om behoud Never Despair, mocht het veelzijdige 1e team van SVE op het toneel verschijnen tegenover Vice Versa, dat 2 punten achter liep op SVE. Arthur schreef een verslag.
Vice Versa ’51 (1) – SVE 1: 7-3
Onder het mom van ‘een goed begin is het halve werk’, werd er samen geluncht, mede mogelijk gemaakt door Jacintha en haar Italiaanse bollen (ik voel een traditie opkomen).
Rogier, Jacintha en Arthur vertrokken vervolgens naar Oudenbosch (in de buurt van Breda), waar de tegenstanders Jurgen en Stephan Wens en Peter ‘Peerske’ van Iwaarden werden aangetroffen. Ook Wouter werd daar met zijn jeugdteam aangetroffen, di zelfs nog zou blijven om te kijken en aan te moedigen. Rogier mocht starten tegen noppenkoning van Iwaarden. Achteraf gezien was deze opstelling misschien wat minder geschikt, aangezien Rogier in het begin van de wedstrijd nog even moest warmdraaien. Het werd in ieder geval een spannende pot waarbij de steeds sterker spelende Rogier net niet in de 5e game aan het langste eind trok (11-9). Daarna mocht Arthur in de startblokken verschijnen. Hij begon goed en pakte de eerste game tegen Jurgen Wens vrij gemakkelijk met gewaagde services. De tweede game begon Jurgen echter steeds meer vat te krijgen op de vaak net wat te lange services van Arthur en begon zo ineens een stuk beter te spelen. Zo werden de 3 games erna vrij dik verloren en stond het al 2-0 voor Vice Versa.
Jacintha zette dit gelukkig snel recht met een 3-1 overwinning op Stephan Wens. Ook in de dubbel met Rogier had zij een mooie rol, vooral het matchpoint was een prachtige winner afkomstig van Jacintha’s batrandje (12-10 11-13 9-11 13-15). De backhand klappen van Rogier kwamen op de cruciale momenten ook wel goed van pas. Wouter kon bijkomen van de schrik, na de 2-0 stond het toch opeens 2-2.
Rogier kon vervolgens zijn 2-1 voorsprong tegen Jurgen Wens niet benutten (11-8, 11-4) en Jacintha had met haar type spel weinig kans tegen Peter. Zo stond het opeens 4-2 en werd het uitzicht op een goed resultaat een stuk minder.
Arthur speelde toen tegen Stephan Wens. De eerste game werd gepakt met 11-8, de tweede game werd weggegeven op 11-10 voor, de derde game werd uit handen gegeven met een voorsprong van 10-7. In de laatste game speelde het mentale aspect m.b.t. de gemiste kansen duidelijk mee in zijn spel.
Jacintha speelde daarna een hele mooie pot tegen Jurgen Wens, die elke rally wel een verhaaltje te vertellen had. Achteraf bleek dit een mooie tactiek te zijn om Jacintha uit haar spel te proberen te halen. Dit lukte niet, of in ieder geval niet voldoende, want Jacintha sleepte deze pot er in de 5e game met 11-8 uit, na een zeer goed getimede time-out op iets van 7-5 achter.
Rogier had het zwaar bij z’n laatste pot tegen Stephan Wens en verloor dan ook in 4en. Arthur mocht nog proberen te stunten tegen van Iwaarden. Het ging elke game redelijk gelijk op, maar op beslissende momenten kwam de individuele klasse van Peerske toch nog naar boven (11-9 11-9 11-8).
Dit brengt ons op de einduitslag: 7-3. Enigszins teleurstellend, het was namelijk de kans om een verschil te maken met de nummer 5, maar de tegenstanders waren nou eenmaal ‘ook niet heel slecht’.
Volgende week mag er weer eens thuis gespeeld worden. Tegen Smash wordt Peter ingezet om de punten te scoren.
Stand (na 4 speelronden) Hilversum 2 4 – 32
Smash (M) 1 4 – 31
Never Despair 1 4 – 18
Vice Versa ’51 1 4 – 16
SVE 1 4 – 14
Pecos 2 4 – 9