Team 6 heeft na de Najaarscompetitie een kleine metamorfose ondergaan. Jesse liet weten niets meer van ons te kunnen leren en beproeft nu zijn geluk in de Hoofdklasse bij HTTC. Om de gemiddelde leeftijd niet te hoog te laten worden, werd verjonging gevonden in de vorm van Niels en Nena. De hoop en verwachting is ook dat zij ons er qua tafeltennis door gaan slepen, want we zijn ingedeeld in een poule waar handhaving lastig zal worden. – Door Obbe.
De eerste wedstrijd togen Wouter, Niels en ik (Obbe) naar de Meern in de veronderstelling daar van, degradant uit de Hoofdklasse, SVO 2 een avondje tafeltennisles te krijgen. Wouter begon tegen Alex de Nas en won eigenlijk vrij makkelijk, door vooral goed de druk te houden en veel missers af te dwingen. Hierna speelde ik tegen Mario Weergang en won tot mijn verrassing de eerste twee games gemakkelijk. De derde werd het iets spannender, maar toch een cleane 3-0 overwinning. Niels speelde zijn eerste echte wedstrijd in de eerste klasse goed tegen Igor Heller, maar kon helaas niet meer dan een game uit het vuur slepen. In onze oneindige zoektocht naar het perfecte dubbel probeerden Wouter en ik eens iets tegen Igor en Alex. Dat ging best verdienstelijk, want we wonnen zonder game-verlies. Tussenstand 3-1 na het dubbel, min of meer het aantal punten dat we vantevoren bedacht hadden te halen.
Bij SVO hingen de kopjes ondertussen enigszins, er was waarschijnlijk iets meer verwacht tegen ons. Na de rust was de wedstrijd iets meer in balans. Igor won zijn laatste wedstrijden (tegen Wouter en mij) relatief gemakkelijk. Niels won in drie (krappe) games van Alex, maar verloor helaas in vijfen van Mario (na 6-1 voorsprong in de laatste game). Wouter speelde solide tegen Mario en kwam geen moment in gevaar. In de laatste partij van de avond won ik van Alex met ruime cijfers, waardoor we met 6-4 wonnen.
Tijdens de nazit bleek dat de teamschotels bij SVO prima gevuld zijn en goed te verorberen zijn met een spa-rood. Gelukkig heeft Niels de bierconsumptie wat kunnen opkrikken, want hij had op woensdagochtend tijd om uit te slapen.
Na de prima eerste wedstrijd mochten we gisterenavond thuis een wedstrijd tegen Effect inhalen. Bjorn Jansen kon niet op vrijdagavond, en zonder Bjorn geen/weinig Effect. Nena, Wouter en ik mochten het opnemen tegen Bjorn, Gert Loef en Thom Dikhoff. Vooraf zette eenieder zijn geld in op gelijkspel of 6-4 overwinning, maar resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Wouter begon tegen Bjorn en verloor zoals verwacht met 3-0. Hierna won Nena gemakkelijk van Thom en mocht ik aantreden tegen Gert. Hij wist me goed te ontregelen en soms hard door te blokken met zijn korte noppen, waardoor ik in drie (weliswaar spannende) games verloor. Tijdens het dubbel speelden Nena en ik bij vlagen uitstekend, maar over het algemeen krulde Bjorn ons eraf terwijl Thom de bal op tafel hield. 3-1 achter, bummer.
Nena verloor hierna met 3-1 van Bjorn. Ze had op zich behoorlijk tegenspel, maar door slim plaatsen en af en toe hard overspinnen door Bjorn werd het nooit spannend. Wouter won hierna vrij gemakkelijk van Thom en Nena weer van Gert, waardoor we 4-3 achter stonden. Ik mocht het daarna gaan proberen tegen Bjorn en dat ging behoorlijk goed. Ik verloor de eerste game krap, waarna Wouter me adviseerde iets minder risico te nemen bij het openen van Bjorn’s halflange service. Het zou per slot van rekening zonde zijn om mijn batje kapot te slaan. In de tweede game kwam ik 4-2 achter, waarna Bjorn links keek en rechts speelde (denk Remco Haring). Terwijl ik mijn batje voor me langs haalde raakte ik mijn eigen bovenbeen lichtjes, maar genoeg om het batje in tweeen te breken. (“Nee papa, ik heb er echt niet aangezeten, hij ging gewoon vanzelf stuk…”) Gelukkig waren er nog genoeg mensen aan het trainen om mij hartelijk uit te lachen, en aangezien dit tot de bodem uitgezocht moest worden, werd er subiet een technische commissie ingesteld om de oorzaak van deze materiaalpech te achterhalen. De volgende werkhypotheses zijn tot nu toe geformuleerd:
– ik speelde zo slecht dat het batje en mentale inzinking had en autodestructief werd.
– het in het batje geinstalleerde hulpmotortje (denk veldrijden) was foutief bevestigd.
– sabotage door de belchinees die ook bij het bridgen aan het kijken was.
Wacht u de resultaten van deze commissie af.
Gelukkig bleek tijdens deze donkere momenten dat SVE de afgelopen dagen qua professionalisering flinke slagen heeft gemaakt. Door de uitgekiende teamindeling, bleek ik gewoon een teamgenoot te hebben met ongeveer hetzelfde materiaal. Na een paar ballen ingeslagen te hebben met het batje van Wouter vervolgden we de wedstrijd. Van 2-5 kwam ik met zes prachtige ballen op 8-5, waarna Bjorn als een boer met kiespijn opmerkte dat het nieuwe batje wel werkte. Gelukkig kon hij nog net op tijd orde op zaken stellen en won de wedstrijd verder zonder problemen.
De laatste twee wedstrijden werden beide nipt verloren, Wouter van Gert met 14-12 in de vijfde en ik van Thom met 12-10 in de vijfde. Resultaat een smadelijk 7-3 verlies tegen de concurrent. Het was dus niet bepaald een topavond en een schril contrast met de eerste wedstrijd. Gelukkig hebben we nog even na kunnen praten over de diversiteit van het supermarkt-aanbod in Wijk bij Duurstede, het 65-jarig bestaan van het installatie-bedrijf van Gert en hoe lang iedereen nog moest tot zijn pensioen en of dat geindexeerd werd enzo. Een en ander dreef Nena terecht tot wanhoop, dus die kreeg dispensatie voor de nazit. Om 1 uur werd het Wouter en mij ook te gortig, dus toen hebben we de mannen van Effect aan barman Jan overgedragen.
Nu op naar de tafeltenniswinkel en psycholoog om er weer te staan a.s. vrijdag tegen Tielse. #zinin #plezierstaattochcentraal #fijndatdiegastenopdeSVEappaltijdzopositiefkritischzijn
Obbe