Lijdensweg SVE 2 bijna ten einde

Deel dit artikel

In Nieuws, geschreven door Jasper Graaff2 Reacties

In de schaduw van de uitstekende prestaties van Heren en Dames 1 presteert Heren 2 dit seizoen belabberd in de 3e divisie. Er werd liefst drie keer 10-0 verloren en tot gisteren werden in 8 wedstrijden slechts 15 punten verzameld. Beoogd kopman Peter Marijn is heel het seizoen al geveld door gezondheidsproblemen, multitalent Jan Mulder verkeert in een grootse vormcrisis, Sean Bakker komt net tekort voor dit niveau en nieuweling Christiaan Witteveen wordt meegesleurd in de ellende van zijn teamgenoten. Als klap op de vuurpijl moest er gisteren bijna twee uur gereden worden naar Emmen. Reden genoeg voor Jan en Christiaan om mij (Jasper) in te schakelen als invaller en chauffeur.Na een lange maar gezellige rit kwamen we gisteren rond 16.30 uur aan in Emmen, waar we enthousiast werden onthaald door een verkoper van biologische kaas. Chris wimpelde de beste man echter snel af, want hij doet niet aan biologisch. Dat viel blijkbaar niet goed, want de kaasverkoper vertrok direct en liet ons achter in een gymzaal met drie tegenstanders, een vader, een zusje en een supporter die in onvervalst Emmens dialect tips probeerde te geven. Een groter contrast na de Super Saturday van vorige week bij SVE is haast niet te verzinnen.

Het team van Emmen bestond gisteren uit de 15-jarige Pim van Schaik, invaller Hans Hoogeveen en Peter Verwey. Laatstgenoemde heeft vanuit de Eredivisie de blijkbaar goedbetaalde overstap gemaakt naar Emmen, om daar de talentvolle Pim te ondersteunen. We wisten dus van te voren al dat we alle drie in ieder geval één wedstrijd kansloos zouden verliezen, en dat gebeurde ook. Alleen Chris was in de eerste game dicht bij gamewinst.

Ondertussen werden er wat biertjes besteld en werd teleurgesteld waargenomen dat de kantine van Emmen geen fatsoenlijk voedsel aanbood. Toch jammer als je ervoor kiest je thuiswedstrijden om 17.00 uur te spelen. De toevlucht werd daarom genomen tot een tosti en wat bitterballen en kipnuggets uit de Airfryer. Geen onverdeeld succes kan ik jullie vertellen.

Terug naar het tafeltennis. Chris en Jan wonnen allebei met 3-1 van de zeker niet slecht spelende invaller, terwijl ze allebei vrij kansloos waren tegen Pim. Tussendoor speelden Chris en ik een leuk dubbel tegen Peter en Pim, dat we met 3-1 verloren.

De enige vijf-gamer van de avond werd genoteerd in het duel tussen Pim en mij. De jongeling was in de rallies veel te snel voor me, maar had veel last van mijn service. In de vijfde game zette Pim echter nog een tandje bij en liet hij mij kansloos. Dat laatste hoopte ik te doen met de invaller in de laatste wedstrijd van de avond, maar dat was me niet gegund. Na 5 punten en een 5-0 voorsprong voor mij gaf Hans op met een blessure. Een behoorlijke domper als je voor wat potjes pingpong bijna 4 uur in de auto zit.

Na een snel biertje en wat napraten toog ik weer met iets te hoge snelheid terug naar Utrecht, terwijl Chris en Jan bij Peter een lift hadden gescoord richting Groningen. Daar beleefden ze nog een wilde nacht met de mannen van Bijmaat, die tegen GTTC hadden gespeeld. Foto’s beschikbaar op aanvraag.

Volgende week wordt het rampseizoen afgesloten met de thuiswedstrijd tegen Hilversum. Hopelijk kan er dan een beter resultaat worden geboekt dan de 10-0 van de uitwedstrijd!

Jasper GraaffLijdensweg SVE 2 bijna ten einde

Reacties

  1. richard van schaik

    Leuk verhaal hoor,voor mensen van sve
    Alleen de biologische kaasverkoper was iemand met het syndroom van down,en nee die ging niet weg maar heeft alle wedstrijden geteld,en bij ons waren de bitterballen en de kipnuggets volgens mij niet zo slecht,want jullie hadden er meer dan genoeg van bijbesteld,dus als je een andere vereniging belachelijk maakt,zorg dan dat het verhaal klopt,en het niet sterker maken voor een stukje op jullie site

    1. Auteur
      Jasper Graaff

      Dag Richard. Het verhaal is niet sterker gemaakt. De kaasverkoper was echt meteen weg, misschien herinner je dat niet meer omdat het al bijna een jaar geleden is. Verder namen we hem dat absoluut niet kwalijk, waar het om ging was dat we het jammer vonden na zo lang rijden in een vrijwel lege zaal terechtgekomen te zijn. Ook daar konden jullie overigens niet direct iets aan doen, dus wederom geen verwijt.

Laat een reactie achter